دلنوشته های مهدوی

تنگ میشد دل اگر دل بود جمعه لااقل
کاش دیوانه دل عاقل بود جمعه لااقل
کلِ هفته حرفِ دنیا بر لبِ ما کاشکی
نامِ تو نقلِ محافل بود جمعه لااقل

اللهم عجل لولیک الفرج 

شعبان رسید و بوی گل آورد با خودش
حق جلوه کرده بر همه در کربلا خودش
شاید به دادِ ما برسد جمعه ای غروب
مولای ما به خاطرِ خونِ خدا خودش

اللهم عجل لولیک الفرج

در این دنیای نومیدی امیدی مانده اما کو؟
در این آشفتگی آن که شود منجیِ دنیا کو؟
همه سرگرم‌ و سرگردان همه دلسرد و سرخورده
کسی با خود نگفت اصلا خدایا عشق زهرا کو؟

اللهم عجل الولیک الفرج

دلی که با تو نباشد بدونِ شک سنگ است
بدونِ تو ضربانِ دلم بد آهنگ است
غروبِ جمعه نباشی همیشه دلگیر است
دلی که منتظرِ توست جمعه ها تنگ است

اللهم عجل لولیک الفرج

سامان بده قلبِ بی سر و سامان را
پایان بده انتظارِ بی پایان را
ما را به وصالِ تو امیدی...هیهات
رحمی کن و کوتاه نما هجران را

اللهم عجل لولیک الفرج