دلنوشته های مهدوی

باور کنیم حضرتِ حجت میانِ ماست 
خورشیدِ پشتِ ابر،عیان در نهانِ ماست
شاگردهای مکتبِ قاسم به خط شدند
وقتِ ظهورِ مهدیِ صاحب زمان ماست

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ

برای دیدنِ رویت زمانِ ما تنگ است

تو نیستی و جهان غرقِ فتنه و جنگ است

هنوز شکرِ خدا انتظار، طالعِ ماست 

بگیر دستِ مرا که زمانه صدرنگ است

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

دعا به حالِ دلِ ما مگر کند مادر

برای شیعه خودش را سپر کند مادر

دعای منتظرانِ بی عمل ندارد سود

سفارشِ تو مگر که اثر کند مادر

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ

ماییم و سری به تن ، دلی در سینه
فکرِ تو به سر، نقشِ رخت بر سینه
نزدیکِ غروبِ جمعه‌ای می آیی...
پر میشود از باورِ تو هر سینه ...  

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج

باور نمیکنیم چرا ما ظهور را؟
رد کرده ایم نیمه ی صعب العبور را
بسته به ما اگر که ظهورِ امامِ عصر
از ما قبول میکند آیا قصور را؟

اَللّهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَجَ