دلنوشته های مهدوی

درد بالاتر از این بر دل تائب نرسید

نیمی از ماه خدا رفته و صاحب نرسید

کسی از ماه خدا فیض نبرده است

اگر بر سر کوی تو ای حاضر غائب نرسید

اللهم عجل لولیک الفرج

رمضان میرود و این دلِ ما در خواب است

سفره باز است ولی دیده ی ما بی آب است

خوش به حالِ دلِ آنکس که به همراهِ ظهور

دمِ افطار و سحر یادِ لبِ ارباب است

اللهم عجل لولیک فرج

ما را سرِ سفره ی خدا میخوانند

با این همه عصیان و خطا میخوانند

ای کاش همه به یادِ مهدی باشند

وقتی دمِ افطار دعا میخوانند

اللهم عجل لولیک الفرج

ماییم و دلی که روسیاه است هنوز

ماییم و لبی که غرقِ آه است هنوز ‌‌

ماهِ رمضان دیگری هم که گذشت

پرونده ی ما پر از گناه است هنوز

اللهم عجل لولیک الفرج

شبِ قدر و شبِ جمعه؛ همه گریان بودیم

بابتِ نامه ی اعمالِ بدِ خویش پشیمان بودیم

با تو پیمان همه بستیم که اصلاح شویم

کاش ای صاحبِ ما، بر سرِ پیمان بودیم

اللهم عجل لولیک الفرج