دلنوشته های مهدوی

شعبان رسید و بوی گل آورد با خودش
حق جلوه کرده بر همه در کربلا خودش
شاید به دادِ ما برسد جمعه ای غروب
مولای ما به خاطرِ خونِ خدا خودش

اللهم عجل لولیک الفرج

در این دنیای نومیدی امیدی مانده اما کو؟
در این آشفتگی آن که شود منجیِ دنیا کو؟
همه سرگرم‌ و سرگردان همه دلسرد و سرخورده
کسی با خود نگفت اصلا خدایا عشق زهرا کو؟

اللهم عجل الولیک الفرج

دلی که با تو نباشد بدونِ شک سنگ است
بدونِ تو ضربانِ دلم بد آهنگ است
غروبِ جمعه نباشی همیشه دلگیر است
دلی که منتظرِ توست جمعه ها تنگ است

اللهم عجل لولیک الفرج

سامان بده قلبِ بی سر و سامان را
پایان بده انتظارِ بی پایان را
ما را به وصالِ تو امیدی...هیهات
رحمی کن و کوتاه نما هجران را

اللهم عجل لولیک الفرج

شبیهِ سایه به نورت همیشه محتاجم
تو ریشه ای منِ شاخه به ریشه محتاجم
جهان اگر که شود بیستون منم فرهاد 
برای دیدنِ رویت به تیشه محتاجم ...

اللهم عجل لولیک الفرج