دلنوشته های مهدوی

ما به ظاهر زنده ایم‌ اما به باطن مرده ایم
زخم هایی را که خوردیم از جهالت خورده ایم
عمر دارد می رود ما همچنان در غفلتیم ...
جمعه های بی تو بودن را چرا نشمرده ایم؟

اللهم عجل لولیک الفرج

ما راه نبردیم‌ به غیر از تو به جایی
ای یارِ سفر کرده کجایی تو کجایی؟
امید نداریم به غیر از فرجِ تو ...
ای کاش که این جمعه بیایی تو بیایی

اللهم عجل لولیک الفرج

باید که درمان میشدیم و درد بودیم
هم منتظر بودیم هم دلسرد بودیم 
هر جمعه عهدی تازه با یادِ تو بستیم
اما به پای عهدمان نامرد بودیم

اللهم عجل لولیک الفرج

تازه فهمیدیم در سینه گِل است و دل نبود
دل اگر دل بود از یادِ شما غافل نبود 
نه امیدی نیست با این دیده دیدارت کنیم
دل اگر دل بود دیدارِ شما مشکل نبود

اللهم عجل لولیک الفرج

حیف شد آدینه رفت و غصه ماند
آهِ ما از سینه رفت و غصه ماند
باز هم تصویرِ دلتنگیِ تو تنگِ غروب 
از دلِ آیینه رفت و غصه ماند

اللهم‌ عجل لولیک الفرج