دلنوشته های مهدوی

عمرم خدا کند که به دیدار قد دهد

آقا محل به عبدِ گنهکارِ بد دهد

امشب اگر دعای جماعت فرج شود

حاشا مجیب بشنود و امر رد دهد

اللهم عجل لولیک الفرج

دعوت شده ی سفره ی احسانِ خدا کسیت؟

آن را که خدا کرده در این ماه صدا، کیست؟

در چشم به راهِ تو نشستن گلِ نرجس

آن کس که بُوَد پیرو راهِ شهدا کیست ؟

اللهم عجل لولیک الفرج

ماهِ مهمانی ایزد به خود آورد مرا

بیش از پیش گرفتارِ رخت کرد مرا

طعنه مردمِ صد رنگ که حزب بادند

نکند کاش گلِ فاطمه دلسرد مرا

اللهم عجل لولیک الفرج

به دیده نیست امیدی برای دیدارت

دو چشمِ غرقِ گناهم کجا و رخسارت

دعای من که به جایی نمی رسد اما

الا مسافرِ صحرا خدا نگهدارت

اللهم عجل لولیک الفرج

شهرِ بی حجب و حیا هر چند عریان تر شده

جای خالیِ شما در آن نمایان تر شده

منتظرهای شما در این به ظاهر بی کسی

هر غروبِ جمعه آقاجان فراوان تر شده

اللهم عجل لولیک الفرج