دلنوشته های مهدوی

دلا بسوز ز هجران که سوختن باید

متاع ِ جان ز فراقش فروختن باید

فقط نه جمعه که هر روز ُ شام با گریه

دو دیده در ره ِ آن یار دوختن باید

اللهم عجل لولیک الفرج

درون ِ آینه ی جمعه لحظه ها سرد است

غروب میشود و سینه ها پر از درد است

اگر افاقه نکرده دعا به خاطر ِ ماست

اجابتش که دعا بسته به عملکرد است

اللهم عجل لولیک الفرج

درمانده نگاه ِ ما  به در مانده هنوز

افسوس که یار در سفر مانده هنوز

ذنب است که تحبس الدعامان کرده

کردیم دعا و بی اثر مانده هنوز

اللهم عجل لولیک الفرج

چقدر مثل ِ همیشه به فکر ِ ما هستی

شبانه روز پِی ِ کارِ شیعه ها هستی

عزیز ِ فاطمه  یک روز جمعه-تنگ ِ غروب

نشانه ای بده از خود ، بگو کجا هستی

اللهم عجل لولیک الفرج

بی صداتر از گذشته روزها دنبال ِ هم

میروند و  بی خبرتر ما هم از احوال ِ هم

ای مسافر،آشنا،ای در میان ِ ما غریب

غیبتت را ما سبب هستیم با اهمال هم

اللهم عجل لولیک الفرج